EXCURSION A TEVERGA

Varios membros da peña pasámos o fín de semán en Teverga, o que aproveitamos para facer un par de percorridos, un por estrada (Guille, Julio, Marante, Miguel, Nico, Roberto Pedreira, Roberto Río e Yiyo) e outro en btt (Carlos e Monky),  tamén nos acompañaron Ana e Sonia que fixeron labores de apoio loxístico.  Na estrada o final a meteoroloxía respetou, e aínda que na cima e primeiros qm de baixada o fresco era considerable, xá tiveramola previsión de ir equipados cos chubasqueiros para os descensos, e viñéronnos mais que ben, collendo incluso nas subidas un considerable moreno debido as raiolas. O circuito diseñado cumpliu as previsións de dureza, e aínda contando cunha hora e media inicial a cerca de 35 qm/h, a cousa quedouse o final en 23 qm/h  nos 126 Km que nos fixeron desistir, o paso polo hotel, de engadir máis desnivel os cerca de 2.800 m acumulados nos portos, algúns dos cales teñen un coeficiente de esforzo moi considerable. Caeron, o tendido Trubia-Oviedo, o repeito de Las Caldas-Soto, o Angliru por Busloñe, ca propina da continuación ate as rampas de Les Cabañes ( 22% de inclinación ), o Cordal polo lado longo, e a durísima Cobertoria por Pola de Lena. Estes impresionantes paraxes, cunha explosión de cores propia da época, fixéronnos quedar con gañas de continuar aínda ruta, iso que foron 5 h e 40 min. A zoa préstase para este tipo de etapas e non tardaremos en voltar por este pequeno paraíso para a bici e a natureza.
No tocante a btt, a Senda do Oso foi a elexida facéndoa na súa totalidade tomando como punto de partida e chegada San Martín de Teverga. En total foron 51 qm nos que nos diu tempo a ver a variada fauna existente dende esquíos, lagartixas, cabras e por suposto osos, aínda que estos últimos (por fortuna para nós) estaban nun recinto pechado. Foron 3 horas e media espectaculares nas que tivemos tempo incluso de facer unha parada no embalse de Valdemurio a tomar café e facer unhas fotos. Mención especial para Carlos, que a pesar de estar afectado pola síndrome X-fráxil en ningún momento desfaleceu disfrutando como o que mais de esta xornada ciclista. ¿Se imos a voltar?, pois claro que sí, sería imperdoable dada as facilidades que ofrece a zona e o exquisito trato que nos depararon os responsables de Balcón de Agüera que foi onde nos aloxamos, no centro mesmo de San Martín.