25 de mar. de 2013

CAMIÑO DAS ESTRELAS


 Pola nosa banda tan só Pablo Martínez se atreveu a esta rota nocturna que cumpre a súa segunda edicíon.  O mal tempo non impediu que un lote de valentes dende toda Galiza, armados coas súas btts emprenderan esta aventura con punto final na praza do Obradoiro. Esta é a súa versíon do camiño...






Empezarei dicindo que o sábado, 1 hora antes de comezar xa estaba de primeiro esperando o grupo que saiamos do Burgo, as 12, grupo moi numeroso, 44, uns 155 entre todos os que chegaron a Santiago, a pesar das agoreiras previsions de chuvia. O principio non choveu case nada pero foi aumentando a medida que chegábamos a Santiago quitando algún descanso. A subida as Travesas tomeina con calma, a única rapaza que víña con nós subiuna o final gracias os ánimos de alguns pero xa enriba quedou un grupo con ela mentras pedía que a viñesen buscar.
 Como saín con bastantes dubidas de si daría feito o percorrido xá que llevaba case 1 mes sin tocala bici por lesión decidín seguir gracias a un ritmo ata ese momento bastante levadeiro aunque posteriormente, supoño que polo frío e a chuvia non deixou de aumentar. Teño que dicir que a equipación de invierno, axudada por una camiseta térmica interior, chubasqueiro dos bos y uns calcetines anti auga, ata cierto punto, sorprendeume moi gratamente xá que non pasei excesivo frío, salvo nas mans e os pes xá hacia o final, pero vendo as caras do resto creo que iba con vantaxe. O traxecto discurriu sen moitas incidencias, algúns tiveron rotura de cadea, pinchazo, cambio e pouco mas. A media marcha chamáronme os que se quedaron coa rapaza pra saber onde estabamos o que me fixo perder o contacto co grupo, logo tivemos un pequeno reagrupamento no paso interior duna ponte. Mais adiante dinme conta de que ún dos que víñan conmigo quedouse axudando a ún coa pata do cambio doblada i eu mais outro esperámolo, o final chegamos 3 a catedral, todavía de noite, e xá non atopamos a ninguén, o que nos molestou un pouco despois de esperar por todo o mundo e mais estando o ano pasado papando frío durante horas polos demais..
De todas formas non quita que a ruta estivo moi ben, a mín axudoume reencontrarme coa bici outra vez, a facer novas amizades cos meus compañeiros de ruta, e a coñecer como se levan as bicis no tren, o revisor coloume a míña xa que só podían ir 3 por tren.. a probar un chupito de café que levaba un dos Caimans no bidón.. e a comprobar que as miñas luces resisten augaceiros de forma exemplar. Por certo chegueí a casa as 9:30 despois de pillar a bici, outra vez, de volta cara o Burgo desde a estación de trens de A Coruña.
Creo que volverán a facer a marcha dentro duns meses así que si poido volverei.
As fotos debido a noite e a chuvia sairon casi todas movidas, deixo alguna pero creo que non aparezo.
Boas noites, e a ver si durmo algo.  









Ningún comentario:

Publicar un comentario

Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.